«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏»

الحَمدُللهِ رَبِّ العَالَمِین وَ صَلَّی الله عَلَی سَیّدِنا وَ نَبیّنَا مُحَمَّدٍ وَ أهلِ بَیتِهِ الطّاهِرین

یکی از سنن مهمّی که در زندگیِ فردی و اجتماعی ما جاری و ساری است نوعِ رفتارِ ما با دیگران است، یعنی رفتارِ ملایمِ ما، رفتارِ نرم و مهربانانه‌ی ما با دیگران بازخوردِ بسیار خوبی در زندگیِ ما دارد، همانطور که رفتارِ تند و سخت و خشنِ ما با دیگران تأثیرِ منفی در زندگیِ ما خواهد داشت.

طبق نقل حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرموده‌‌اند: «اَلرِّفْقُ یُمْنٌ وَ اَلْخُرْقُ شُؤْمٌ»[۱]، مدارا کردن با دیگران و نرم‌خویی برکتِ زندگیِ شماست، و خشونت و تندیِ شما با دیگران باعثِ بی‌برکتی و از بین رفتنِ فزونی از زندگیِ شما می‌شود.

در روایتِ دیگری داریم که «إِنَّ فِی اَلرِّفْقِ اَلزِّیَادَهَ وَ اَلْبَرَکَهَ»[۲]، در نرم‌خویی و مدارا کردن با مردم زیادت و برکت خواهد بود.

در روایتِ دیگری داریم که «مَنْ دَارَى اَلنَّاسَ أَمِنَ مَکْرَهُمْ»[۳]، اگر شما با نرمی با دیگران برخورد کنید از مکر و دسیسه‌ی آن‌ها در امنیّت بسر خواهید برد.

معمولاً وقتی انسان می‌بیند کسی با او با مهربانی و ملاطفت و نرم‌خویی برخورد می‌کند… «اَلإنسانُ عَبدُ الإحسانِ»[۴] دیگر! مردم بنده‌ی احسان و محبّت هستند، وقتی می‌بینند کسی با آن‌ها با احترام و نرمی و ملاطفت برخورد می‌کنند خودبخود بر علیهِ او دسیسه نمی‌کنند، برعکس اگر کسی با دیگران با تندی و خشونت رفتار می‌کند از دسیسه‌ی آن‌ها در امان نخواهد بود.

در روایتی داریم که «مَنْ هَجَرَ اَلْمُدَارَاهَ قَارَبَهُ اَلْمَکْرُوهُ»[۵] اگر کسی از مدارات و نرم‌خویی دوری کند، ناخوشی و نااحوالی به سراغِ او می‌آید.

باز روایت داریم که «اَلرِّفْقُ یُیَسِّرُ اَلصِّعَابَ وَ یُسَهِّلُ اَلْأَسْبَابَ»[۶]، کارهای سخت برای کسانی که در خانه و خانواده و زندگی با همسایه‌ها و محل کار با مردم با ملاطفت و نرمی و مهربانی برخورد می‌کنند آسان می‌شود، و می‌توانند کارهای سخت را بصورتِ راحت و آسان مدیریت کنند و بدست بیاورند.

پس رفتارِ ما خیلی تأثیر دارد، خشونت و بدرفتاری و تندی باعثِ ایجادِ دشمنی می‌شود، اما نرم‌خویی باعثِ ایجادِ محبّت و جلبِ محبّتِ دیگران می‌شود.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

[۱] الکافی، جلد ۲، صفحه ۱۱۹

[۲] همان

[۳] غرر الحکم و درر الکلم، جلد ۱، صفحه ۶۱۷

[۴] غررالحکم و دررالکلم، حدیث ۲۶۳

[۵] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام، جلد ۷۵ ، صفحه ۳۶۳ (اَلدُّرَّهُ اَلْبَاهِرَهُ ، قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ اَلْجَوَادُ عَلَیْهِ السَّلاَمُ : کَیْفَ یُضَیَّعُ مَنِ اَللَّهُ کَافِلُهُ وَ کَیْفَ یَنْجُو مَنِ اَللَّهُ طَالِبُهُ وَ مَنِ اِنْقَطَعَ إِلَى غَیْرِ اَللَّهِ وَکَلَهُ اَللَّهُ إِلَیْهِ وَ مَنْ عَمِلَ عَلَى غَیْرِ عِلْمٍ مَا یُفْسِدُ أَکْثَرُ مِمَّا یُصْلِحُ اَلْقَصْدُ إِلَى اَللَّهِ تَعَالَى بِالْقُلُوبِ أَبْلَغُ مِنْ إِتْعَابِ اَلْجَوَارِحِ بِالْأَعْمَالِ – مَنْ أَطَاعَ هَوَاهُ أَعْطَى عَدُوَّهُ مُنَاهُ مَنْ هَجَرَ اَلْمُدَارَاهَ قَارَبَهُ اَلْمَکْرُوهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفِ اَلْمَوَارِدَ أَعْیَتْهُ اَلْمَصَادِرُ وَ مَنِ اِنْقَادَ إِلَى اَلطُّمَأْنِینَهِ قَبْلَ اَلْخِبْرَهِ فَقَدْ عَرَضَ نَفْسَهُ لِلْهَلَکَهِ وَ لِلْعَاقِبَهِ اَلْمُتْعِبَهِ مَنْ عَتَبَ مِنْ غَیْرِ اِرْتِیَابٍ أَعْتَبَ مِنْ غَیْرِ اِسْتِعْتَابٍ رَاکِبُ اَلشَّهَوَاتِ لاَ تُسْتَقَالُ لَهُ عَثْرَهٌ اِتَّئِدْ تُصِبْ أَوْ تَکَدْ اَلثِّقَهُ بِاللَّهِ ثَمَنٌ لِکُلِّ غَالٍ وَ سُلَّمٌ إِلَى کُلِّ عَالٍ إِیَّاکَ وَ مُصَاحَبَهَ اَلشَّرِیرِ فَإِنَّهُ کَالسَّیْفِ اَلْمَسْلُولِ یَحْسُنُ مَنْظَرُهُ وَ یَقْبُحُ أَثَرُهُ إِذَا نَزَلَ اَلْقَضَاءُ ضَاقَ اَلْفَضَاءُ کَفَى بِالْمَرْءِ خِیَانَهً أَنْ یَکُونَ أَمِیناً لِلْخَوَنَهِ غِنَى اَلْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ اَلنَّاسِ – نِعْمَهٌ لاَ تُشْکَرُ کَسَیِّئَهٍ لاَ تُغْفَرُ – لاَ یَضُرُّکَ سَخَطُ مَنْ رِضَاهُ اَلْجَوْرُ – مَنْ لَمْ یَرْضَ مِنْ أَخِیهِ بِحُسْنِ اَلنِّیَّهِ لَمْ یَرْضَ بِالْعَطِیَّهِ.)

[۶] مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، جلد ۱۱، صفحه ۲۹۵