ما نمی‌توانیم فضایل امیر المؤمنین علیه السّلام را بشناسیم و بیان کنیم. ما حدّاکثر بتوانیم کلمات آن‌ها را تکرار کنیم. فضایل امیر المؤمنین علیه السّلام برای ما قابل فهم نیست و این منصب هم منصب امثال من نیست. منصب رسمی امام معصوم است. کسی که مدح امیر المؤمنین علیه السّلام می‌کند باید بداند که پا در کفش معصوم می‌کند. اذن دادند وگرنه هر کسی حق ندارد این حرف‌ها را بزند. یک وقت خدایی نکرده چیزهایی نسبت دهد که محکم نیست. إن‌شاءالله بعداً عرض خواهم کرد، زهرای اطهر سلام الله علیها یک خطبه‌ای دارد و بانوان مدینه از ایشان عیادتی کردند و زهرای اطهر سلام الله علیها یک سخنرانی کرده است، یک وقتی اگر روزی ما بود آن سخنرانی حضرت زهرا سلام الله علیها را می‌خوانم. دو یا سه فضیلت برای امیر المؤمنین علیه السّلام گفته است. حضرت زهرا سلام الله علیها هم در آن خطبه برای امیر المؤمنین علیه السّلام خطبه فرموده است و هم در فدکیه. در این خطبه که مردم یک جلسه است که عیادت حضرت رفتند و این‌ها را راه دادند و حضرت با این‌ها صحبت کرده است. آن‌ها گفتند «کَیْفَ أَصْبَحْتِ یَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّه»[۱] چه خبر؟ صبح چطور شد؟ به بیمار می‌گویند دیگر. معمولاً شب بیماری بیمار عود می‌کند و درد سراغ او می‌آید. آن‌ها هم گفتند «کَیْفَ أَصْبَحْتِ یَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّه» منتظر بودند حضرت از درد دست و بازو و این‌ها بگوید. فرمود: به خدا صبح کردم در حالی که از شما و شوهران شما خشمگین هستم. من برای درد خود گریه نمی‌کنم! بعد دو یا سه جمله گفت. حق این است که زهرای اطهر سلام الله علیها مدح امیر المؤمنین علیه السّلام را بگوید. فرمود: شما به علی ظلم کردید. «فَإِنَّهُ قَوَاعِدُ الرِّسَالَه»[۲] وقتی یک مثلث سه گوش را بخواهید به زمین بگذارید پایین آن را قاعده می‌گویند، یعنی وزن روی آن است. فرمود: «فَإِنَّهُ قَوَاعِدُ الرِّسَالَه» نه قاعده. هر جایی که قرار بود بار رسالت قرار بگیرد، آن‌جا علی بود که رسالت روی آن تکیه کرده بود. «فَإِنَّهُ قَوَاعِدُ الرِّسَالَهِ وَ رَوَاسِی النُّبُوَّه» امیر المؤمنین علیه السّلام ریشه‌ی نبوّت است. امیر المؤمنین علیه السّلام هم به زهرای اطهر سلام الله علیها فرمود: «یَا ابْنَهَ الصَّفْوَهِ وَ بَقِیَّهَ النُّبُوَّه»[۳] ای دختر برگزیده و ای باقی مانده‌ی نبوّت، تا تو زنده‌ای ما امید داریم که ارتباط ما با پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم قطع نشده است. امیر المؤمنین علیه السّلام مظهر زهرای اطهر سلام الله علیها می‌نشست و می‌نوشت با این عنوان که «یَا ابْنَهَ الصَّفْوَهِ وَ بَقِیَّهَ النُّبُوَّه» یعنی هنوز پیغمبر صلوات الله علیه و آله و سلّم بین ما است، بضعه الرّسول موجود است. وقتی آمدند از زهرای اطهر سلام الله علیها بپرسند که حال شما چطور است، فرمود حال من خوب نیست، چون شما به او بی‌حرمتی کردید، «فَإِنَّهُ قَوَاعِدُ الرِّسَالَه»[۴] هر جا بار رسالت بود بار روی دوش علی بود. «وَ رَوَاسِی النُّبُوَّهِ وَ مَهْبِطُ الرُّوحِ الْأَمِینِ» اصلاً جبرئیل اگر می‌آمد به بهانه‌ی رسیدن به محضر علیّ بن ابی‌طالب علیه الصّلاه و السّلام می‌آمد. نقل کردند که این‌ها را زهرای اطهر سلام الله علیها فرموده است، کسی دیگر نمی‌تواند بگوید. «وَ مَهْبِطُ الرُّوحِ الْأَمِینِ وَ الطَّبِینِ بِأَمْرِ الدِّینِ» کسی که سرشار از دین است «وَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ».
[۱]– بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج ۴۳، ص ۱۵۹٫
[۲]– همان، ص ۱۶۱٫
[۳]– همان، ج ۲۹، ص ۲۳۵٫
[۴]– همان، ج ۴۳، ص ۱۶۱٫
پاسخ دهید