«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏»

الحَمدُللهِ رَبِّ العَالَمِین وَ صَلَّی الله عَلَی سَیّدِنا وَ نَبیّنَا مُحَمَّدٍ وَ أهلِ بَیتِهِ الطّاهِرین

زمینه سازهای غفلت در ایجاد غفلت بسیار تأثیرگذار است و انسان باید مراقب باشد که این زینه ها ایجاد نشود تا انسان را گرفتار غفلت نکند. مهم ترین مورد از زمینه سازهای غفلت، بحث خواندنی ها، شنیدنی ها، گفتنی ها، خوردنی ها و جلساتی است که ما در آن ها شرکت می کنیم. یعنی نشست و برخاست های ما، مطالعات ما در فضای مجازی، کتاب ها، مجلات و روزنامه ها در ایجاد زمینه غفلت برای ما بسیار تأثیرگذار هستند و باید مراقب باشیم که هر چیزی را نخوانیم و نبینیم؛ به هر جایی نرویم و با هر کسی نشست و برخاست نکنیم؛ مراقب خوراکی های مان باشیم و هر چیزی را نخوریم. همه ی این موارد تأثیرگذار خواهند بود. مال حرام نسل انسان را به تباهی می کشاند و در انسان و نسل انسان ایجاد غفلت می کند و باید مراقب این نکته باشیم. پس یکی از مهم ترین زمینه سازهای غفلت همین موارد هستند. سؤالی که پیش می آید این است که چکار کنیم که گرفتار غفلت نشویم؟ پاسخ این است که باید مراقب باشیم؛ باید مراقب دیدنی ها و شنیدنی ها و گفتنی ها باشیم؛ باید مراقب جلسات و نشست و برخاست های مان باشیم.

از حضرت امیرالمؤمنین علیه الصلاه و السلام پرسیدند: «بم نلت ما نلت؟»[۱]؛ چگونه به این مقام بالای الهی نائل شدید؟ طبق نقل حضرت در پاسخ فرمودند: «جلوی در خانه دل نشستم و غیر خدا را راه ندادم»؛ مراقب دلم بودم و هر کسی را در این دل راه ندادم. فقط محبّت الهی و هر کسی در این مسیر هست باید در دل ما قرار بگیرد. پس باید مراقب باشیم؛ مراقب خواندنی ها باشیم که هر چیزی را نخوانیم چون تأثیر دارد و هر چیزی را هم گوش ندهیم زیرا آن هم تأثیر دارد. خداوند در قرآن کریم می فرماید: «إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ کُلُّ أُولَئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا»[۲]؛ گوش و زبان و دست و دل و همه ی اعضای ما باید پاسخگو باشند. پس باید مراقب باشیم.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

[۱] مشرق الشمسین و اکسیر السعادتین مع تعلیقات الخواجوئی، ص: ٣٧٨

[۲] سوره اسراء، آیه ۳۶