در «مسند احمد» آمده است، «عایشه» به سبب بغضی که نسبت به علی بن ابیطالب علیه السلام داشت، از بردن نام او خودداری می کرد؛ این در حالی است که «بخاری» با نادیده گرفتن این روایت صحیح،  روایتی را نقل می کند که در آن عبارت «و لکن عائشه لاتطیب له نفسا» تحریف شده است، و بدین ترتیب بخاری می کوشد عایشه را تبرئه نموده و بغض قلبی او  نسبت به علی علیه السلام را کتمان سازد.

پ ن: برای مشاهده تصویر سند، به سند شماره  ۲۶۰ رجوع شود.