«ابن قدامه مقدسی» که ذهبی او را با الفاظی چون علامه، مجتهد، شیخ الاسلام، امام و پیشوا یاد می کند، درباره توسل و درخواست حوائج می نویسد:

سیره سلف و پیشینیان این بود که برای درخواست برآورده شدن حاجاتشان، دو رکعت نماز می خواندند و سپس می گفتند:«خدایا از تو طلب گشایش و برطرف شدن حوائجم را دارم و به وسیله پیامبرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم به تو روی آورده ام».