البته بعضی‌ها در این ایّام سعی کردند این فضا را به قدری بشکنند، در رأسِ آن‌ها حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هستند.

اگر من بخواهم به شما عرض کنم می‌گویم که با اینکه بنده امشب مشکی پوشیده‌ام اما من روزِ شهادتِ حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه را سی سال قبل از این واقعه می‌دانم، درواقع باید مردمِ عزیزِ ما بدانند که امشب به حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه ضربت زدند اما سی سال قبل از این (یعنی زمانِ رحلتِ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم) حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه را زجرکُش کردند، کاری کردند که ایشان زنده بودند اما بلایی بر سرِ ایشان آوردند که از زجرکُش کردن بدتر بود.

یکی از اصحابِ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم می‌گوید: من خیلی تعجّب می‌کردم، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها همسرِ حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه هستند و تحت قیمومیّتِ حضرت هستند، چرا در ماجرای بعد از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها خیلی نمود دارند؟ حتّی آمدند و به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها گفتند که خانه را بر سرِ شما آتش می‌زنیم! یعنی انگار که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را رهبرِ جریان می‌دیدند، خطابِ روایاتِ شیعیان و غیرشیعه اینطور است که آمده‌اند و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را تهدید کرده‌اند و گفته‌اند که خانه را روی سرِ شما آتش می‌زنیم، بعد با چه جمله‌ای؟ گفتند: برای تقویتِ دینِ پدرت! برای تقویتِ قرآن! مثلِ این است که بگوییم قرآن را برای تقویتِ اسلام به آتش می‌کشیم!

یکی از اصحاب می‌گوید من تعجّب کردم که چرا حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها اینقدر شور و هیجان دارند؟ چرا ایشان هستند که خطبه می‌خوانند؟ چرا ایشان هستند که عتاب می‌کنند؟ چرا ایشان هستند که با زنانِ انصار صحبت می‌کنند و آن‌ها را توبیخ می‌کنند؟ چرا ایشان است که با بعضی‌ها قهر کردند؟ چرا ایشان هستند که اجازه ندادند بعضی‌ها در تشییعِ ایشان شرکت کنند؟ چرا ایشان هستند که فرمودند باید تشییعِ من شبانه باشد و هر کسی اجازه‌ی شرکت کردن در آن را ندارد؟

می‌گوید تعجّب کردم، حتّی وقتی بعضی‌ها می‌خواستند بیایند و با حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ملاقات کنند ایشان راه ندادند و آن‌ها به سراغِ حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه رفتند. می‌گوید: من تعجّب کردم، انگار آتشِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها تندتر است! چطور ایشان رهبرِ این جریان هستند؟ چطور ایشان جلو افتاده‌اند؟

می‌گوید به محضرِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بر سرِ قبرِ حمزه سیّدالشّهداء علیه السلام رفتم، دیدم حضرت یک طوری گریه می‌کنند که بندِ جگرِ من در حالِ پاره شدن بود، صبر کردم تا ایشان کمی گریه کردند و بعد شروع کردند به نفس نفس زدن… من از اینکه حالِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را توصیف کنم معذور هستم، بالاخره آن وضعی که حضرت داشتند، مصافتِ از خانه‌ی مبارک‌شان تا قبر حمزه سیّدالشّهداء علیه السلام… بعد می‌گوید: وقتی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها کمی آرام شدند عرض کردم ای سرور زنان چرا شما اینطور گریه می‌کنید؟ قلبِ ما پاره شد، (ظاهراً سنِ این صحابی کم بوده است)…

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: پدرم از دنیا رفت و وصیّ او تنها شده است.

این صحابی می‌گوید گفتم: خودِ علی بن ابیطالب (صلوات الله علیه) مثلِ شما اینقدر شور و هیجان ندارند… هیچ کسی در این عالَم مانندِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به این روایت عمل نکردند…

آن صحابی می‌گوید همینکه من این را عرض کردم که چرا شما جلو افتاده‌اید؟ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: «مَثَلُ اَلْإِمَامِ مَثَلُ اَلْکَعْبَهِ إِذْ تُؤْتَى وَ لاَ تَأْتِی»[۱] تا زمانی که من هستم دورِ او بگردم اجازه نمی‌دهم… هنوز علی (صلوات الله علیه) یاور دارد، لذا نباید به ایشان میدان داد.

در خاطر دارید که عرض کردیم حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه زمانِ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم در جنگ‌ها اجازه نمی‌دادند حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم ورود کنند…

«مَثَلُ اَلْإِمَامِ مَثَلُ اَلْکَعْبَهِ إِذْ تُؤْتَى وَ لاَ تَأْتِی» تا زمانی که من هستم دورِ او بگردم اجازه نمی‌دهم…

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و بعضی‌ها مانندِ میثم‌ها و رُشَیدها اجازه ندادند… وگرنه هیچ چیزی به ما نرسیده بود.

[۱] کفایه الأثر فی النص على الأئمه الإثنی عشر، جلد ۱، صفحه ۱۹۷ (حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ اَلْحُسَیْنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَیْنِ اَلْکُوفِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ زَکَرِیَّا عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلضَّحَّاکِ عَنْ هِشَامِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ عَنْ عَاصِمِ بْنِ عُمَرَ عَنْ مَحْمُودِ بْنِ لَبِیدٍ قَالَ: لَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ کَانَتْ فَاطِمَهُ تَأْتِی قُبُورَ اَلشُّهَدَاءِ وَ تَأْتِی قَبْرَ حَمْزَهَ وَ تَبْکِی هُنَاکَ فَلَمَّا کَانَ فِی بَعْضِ اَلْأَیَّامِ أَتَیْتُ قَبْرَ حَمْزَهَ رَضِیَ اَللَّهُ عَنْهُ فَوَجَدْتُهَا صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَیْهَا تَبْکِی هُنَاکَ فَأَمْهَلْتُهَا حَتَّى سَکَتَتْ فَأَتَیْتُهَا وَ سَلَّمْتُ عَلَیْهَا وَ قُلْتُ یَا سَیِّدَهَ اَلنِّسْوَانِ قَدْ وَ اَللَّهِ قُطِعَتْ أَنْیَاطُ قَلْبِی مِنْ بُکَائِکِ فَقَالَتْ یَا بَا عُمَرَ یَحِقُّ لِیَ اَلْبُکَاءُ وَ لَقَدْ أُصِبْتُ بِخَیْرِ اَلْآبَاءِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَا شَوْقَاهْ إِلَى رَسُولِ اَللَّهِ ثُمَّ أَنْشَأَتْ عَلَیْهَا اَلسَّلاَمُ تَقُولُ إِذَا مَاتَ یَوْماً مَیِّتٌ قَلَّ ذِکْرُهُوَ ذِکْرُ أَبِی [مُذْ] مَاتَ وَ اَللَّهِ أَکْثَرُ قُلْتُ یَا سَیِّدَتِی إِنِّی سَائِلُکِ عَنْ مَسْأَلَهٍ تَلَجْلَجُ فِی صَدْرِی قَالَتْ سَلْ قُلْتُ هَلْ نَصَّ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قَبْلَ وَفَاتِهِ عَلَى عَلِیٍّ بِالْإِمَامَهِ قَالَتْ وَا عَجَبَاهْ أَ نَسِیتُمْ یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ قُلْتُ قَدْ کَانَ ذَلِکِ وَ لَکِنْ أَخْبِرِینِی بِمَا أَسَرَّ إِلَیْکِ قَالَتْ أُشْهِدُ اَللَّهَ تَعَالَى لَقَدْ سَمِعْتُهُ یَقُولُ عَلِیٌّ خَیْرُ مَنْ أُخَلِّفُهُ فِیکُمْ وَ هُوَ اَلْإِمَامُ وَ اَلْخَلِیفَهُ بَعْدِی وَ سِبْطَایَ وَ تِسْعَهٌ مِنْ صُلْبِ اَلْحُسَیْنِ أَئِمَّهٌ أَبْرَارٌ لَئِنِ اِتَّبَعْتُمُوهُمْ وَجَدْتُمُوهُمْ هَادِینَ مَهْدِیِّینَ وَ لَئِنْ خَالَفْتُمُوهُمْ لَیَکُونُ اَلاِخْتِلاَفُ فِیکُمْ إِلَى یَوْمِ اَلْقِیَامَهِ قُلْتُ یَا سَیِّدَتِی فَمَا بَالُهُ قَعَدَ عَنْ حَقِّهِ قَالَتْ یَا بَا عُمَرَ لَقَدْ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَثَلُ اَلْإِمَامِ مَثَلُ اَلْکَعْبَهِ إِذْ تُؤْتَى وَ لاَ تَأْتِی أَوْ قَالَتْ مَثَلُ عَلِیٍّ ثُمَّ قَالَتْ أَمَا وَ اَللَّهِ لَوْ تَرَکُوا اَلْحَقَّ عَلَى أَهْلِهِ وَ اِتَّبَعُوا عِتْرَهَ نَبِیِّهِ لَمَا اِخْتَلَفَ فِی اَللَّهِ تَعَالَى اِثْنَانِ وَ لَوَرِثَهَا سَلَفٌ عَنْ سَلَفٍ وَ خَلَفٌ بَعْدَ خَلَفٍ حَتَّى یَقُومَ قَائِمُنَا اَلتَّاسِعُ مِنْ وُلْدِ اَلْحُسَیْنِ وَ لَکِنْ قَدَّمُوا مَنْ أَخَّرَهُ وَ أَخَّرُوا مَنْ قَدَّمَهُ اَللَّهُ حَتَّى إِذَا أَلْحَدَ اَلْمَبْعُوثُ وَ أَوْدَعُوهُ اَلْجَدَثَ اَلْمَجْدُوثَ وَ اِخْتَارُوا بِشَهْوَتِهِمْ وَ عَمِلُوا بِآرَائِهِمْ تَبّاً لَهُمْ أَ وَ لَمْ یَسْمَعُوا اَللَّهَ یَقُولُ وَ رَبُّکَ یَخْلُقُ مٰا یَشٰاءُ وَ یَخْتٰارُ مٰا کٰانَ لَهُمُ اَلْخِیَرَهُ بَلْ سَمِعُوا وَ لَکِنَّهُمْ کَمَا قَالَ اَللَّهُ سُبْحَانَهُ فَإِنَّهٰا لاٰ تَعْمَى اَلْأَبْصٰارُ وَ لٰکِنْ تَعْمَى اَلْقُلُوبُ اَلَّتِی فِی اَلصُّدُورِ هَیْهَاتَ بَسَطُوا فِی اَلدُّنْیَا آمَالَهُمْ وَ نَسُوا آجَالَهُمْ فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ أَعُوذُ بِکَ یَا رَبِّ مِنَ اَلْحَوْرِ بَعْدَ اَلْکَوْرِ فَهَذِهِ فَاطِمَهُ رَوَتْ عَنْهَا اِبْنَتُهَا زَیْنَبُ بِنْتُ عَلِیٍّ وَ أَبُو ذَرٍّ وَ سَهْلُ بْنُ سَعْدٍ اَلْأَنْصَارِیُّ وَ جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْأَنْصَارِیُّ وَ اَلْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ عَبَّاسُ بْنُ سَعْدٍ اَلسَّاعِدِیُّ : .)