«ملا علی قاری» در کتاب «مرقاه المفاتیح» می نویسد:

مراد از موتی (مردگان) در آیه «إِنَّکَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَى»، کفار هستند؛ چرا که کفار همچون اموات امیدی به هدایتشان نیست. [در نتیجه وجه شبه میان مرده و کافر عدم اطاعت پذیری ایشان است نه شنوایی]؛ و نفی در این آیه نفی منفعت بردن است، نه نفی سماع.