«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏»

الحَمدُللهِ رَبِّ العَالَمِین وَ صَلَّی الله عَلَی سَیّدِنا وَ نَبیّنَا مُحَمَّدٍ وَ أهلِ بَیتِهِ الطّاهِرین

یکی از راهکارهای مهم برای جلبِ رزق و روزی «اطعام» است، یعنی غذا دادن به دیگران، یعنی تهیه کردنِ سبد کالا برای دیگران و هدیه کردن به آن‌ها.

در روایات تأکیدِ بسیار ویژه‌ای شده است، روایتی از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم داریم که فرموده‌اند: «الرِّزقُ أسرَعُ إلى مَن یُطعِمُ الطَّعامَ مِن السِّکِّینِ فی السَّنامِ»[۱] یعنی رزق و روزی به کسی که دیگران را اطعام می‌کند سریع‌تر بر این شخص وارد می‌شود از فرو رفتنِ چاقو در کوهانِ شتر.

چون کوهانِ شتر چربی است خیلی نرم است و چاقو خیلی سریع وارد می‌شود، این تشبیهی برای این مسئله است که اگر کسی به دنبالِ رزق و روزی است که سریع در زندگیِ او وارد بشود اطعام کند.

اینجا اطعام اعم از اطعامِ فقیر و غیرفقیر است، یعنی اطعامِ انسان‌های خوب، البته اطعامِ نیازمندها قطعاً تأثیرِ بیشتری در جلب روزی دارد، اما اصلِ اطعام بسیار پسندیده است و مورد تایید معارف اسلامی است.

یکی دیگر از مسائلِ بسیار مهم «حسنِ رفتار» است.

انسان‌هایی که رفتارِ خوبی با دیگران دارند، با همکارشان، با شاگردشان، با دوستشان، با اقوام، با دیگران، با انسان‌ها، حتّی غیرمسلمین؛ همین موضوع باعثِ جلبِ رزق و روزی مادی  و معنوی می‌شود.

در روایت نقل شده است که «حُسْنُ اَلْخُلُقِ یَزِیدُ فِی اَلرِّزْقِ»[۲] انسان‌هایی که حُسنِ خُلق و رفتار دارند باعث می‌شود که رزقِ آن‌ها زیاد بشود.

یکی دیگر از مسائلی که در همین راستای «حُسنِ خُلق» است بحثِ «نیّتِ خوب» است.

بعضی اوقات ما برای دیگران آرزوی خوب می‌کنیم، همین موضوع باعثِ جلبِ رزق و روزی می‌شود. نیّتِ ما خوب باشد، تنگ‌نظر نباشیم و برای همه خوب بخواهیم، همین موضوع باعث می‌شود که خدای متعال در مسئله‌ی رزق و روزی دستِ ما را بازتر کند.

روایت داریم که «مَنْ حَسُنَتْ نِیَّتُهُ زِیدَ فِی رِزْقِهِ»[۳]، تو که در حالِ دعا کردن هستی، چرا برای همه دعا نمی‌کنی؟ تو که آرزوی خوب می‌کنی پس چرا این آرزو را برای همه‌ی انسان‌ها نمی‌کنی؟

مسئله‌ی بعدی این است که انسان باید حسنِ خُلق داشته باشد، اما با اهل و عیال و فرزندانِ خود بیشتر! و این موضوع باعثِ ازدیادِ رزق و روزی می‌شود.

یعنی یک زمانی ما خوبی می‌کنیم، یک زمانی بسیار با رفتارِ خوب این خوبی را انجام می‌دهیم، برای همسر و فرزندان و پدر و مادرمان هدیه می‌خریم، این موضوع بسیار در جلبِ رزق و روزی تأثیرگذار است.

یعنی نیازی نیست حتماً نیازمند باشند، همین حُسنِ رفتار و حُسنِ نیکوکاری با خانواده باعث باعثِ رزق و روزی می‌شود.

روایت داریم که «مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهْلِ بَیْتِهِ زِیدَ فِی رِزْقِه»[۴] هر کسی نیکیِ با اهل بیتِ خود را نیکو و زیبا انجام بدهد رزق و روزیِ او زیاد خواهد شد.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

[۱] الکافی، جلد ۴، صفحه ۵۱

[۲] مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، جلد ۸، صفحه ۴۴۵

[۳] الکافی، جلد ۲، صفحه ۱۰۵ (مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ عَلِیِّ بْنِ اَلْحَکَمِ قَالَ قَالَ أَبُو اَلْوَلِیدِ حَسَنُ بْنُ زِیَادٍ اَلصَّیْقَلُ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ : مَنْ صَدَقَ لِسَانُهُ زَکَى عَمَلُهُ وَ مَنْ حَسُنَتْ نِیَّتُهُ زِیدَ فِی رِزْقِهِ وَ مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهْلِ بَیْتِهِ مُدَّ لَهُ فِی عُمُرِهِ .)

[۴] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام، جلد ۷۱، صفحه ۱۰۴