وفات مرحوم علامه مجلسی رحمت الله علیه است، ایشان در زمره‌ی کسانی است که زحمات حیرت‌انگیزی برای مکتب تشیع کشیده است و با ناجوانمردی هم مورد هجمه واقع شده است.

ما غیر از معصومین، فرد معصومی نداریم لذا نقد علمی اشکالی ندارد، ولی ندیدنِ خدمات و زحمات خیلی بی‌انصافی است! به عنوان مثال کتاب «بِحارُالاَنوار» ایشان که خود علامه هم ادعایی ندارند که همه‌ی روایات آن صحیح باشد و گاهی خودشان هم نقد می‌فرمایند و برای اهلِ فن یک دانشنامه‌ی عظیم و یک موسوعه نوشته‌اند که اگر در روزگار ما تألیف می‌شد باید صد مرتبه عنوان «کتاب سال» به آن تعلق می‌گرفت، بسیاری از دانشنامه‌هایی که در روزگار ما «کتاب سال» شدند حتّی به اندازه‌ی  یک‌دهم کتاب «بحارالأنوار» ارزش علمی ندارند، ولی متأسفانه به ایشان خیلی جفا شده است. عالمی که رئیس مکتب بوده است به خاطر اینکه فارس زبان‌ها؛ کسانی که توانایی دسترسی به متون دینی را ندارند گاهی کتاب ترجمه کرده است که فارسی‌زبان‌ها این مباحث را بخوانند، گروه علمی درست کرده‌اند، زحمات عجیبی کشیده‌اند که می‌توان یک ماه رمضان در مورد خدمات ایشان گفت‌وگو کرد.

اگر عرایضِ ناقابلِ امشبِ ما ثوابی داشت من به روح مطهّر ایشان و پدرِ بزرگوارشان تقدیم می‌کنم.