ارثیه پدری

عبدالله بن عمر، حافظه خوبی نداشت و صدر و ذیل روایات را با هم مخلـوط می‌کرد و گاهی برداشـت‌های غلـط او و یا درهم کـردن روایات نبوی مشکلاتی را به بار می آورد. از این رو او برای کم کردن انتقادات گفت: «پدرم عمر، یادگیری قرائت سوره بقره را دوازده سال طول داد و وقتی به پایان برد، شتری قربانی کرد»! و بعد به صورت ضمنی گفت: « اما من فقط در هشت سال روخوانی بقره را یاد گرفتم.»

پ‌ن: عایشه از حافظه بد و خطاهای عبدالله بارها انتقاد کرد.