برگرفته از کتاب «تاریخ بغداد» (تاریخ مدینه السلام)
«خطیب بغدادی» از «عباس بن محمد دوری» از شاگردان محدثان بزرگی همچون احمد بن حنبل و یحیی بن مَعین نقل میکند که او گفت: از استادم «یحیی بن مَعین» شنیدم که او «اباصلت عبد السلام بن صالح هروی» را توثیق نمود.
با اعتراض به او گفته شد: این همان شخصی است که حدیث «أنا مدینه العلم و علی بابها» را از ابا معاویه از اعمش نقل کرده است. (یعنی نباید این شخص توثیق شود!)
یحیی بن مَعین در جواب گفت: از جان این بیچاره چه میخواهید؟! سپس یحیی به این مطلب اشاره میکند که طرق این حدیث منحصر در اباصلت نیست.
نکته مهم: با مطالعه کتب رجالی و حدیثی اهلسنّت کاملا روشن میشود، علت تضعیف و جرح برخی از روایان حدیث این بوده که فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام و اهل بیت علیهم السلام یا حتى برخی اختلافات و مشاجرات بین صحابه را نقل کرده اند و روایاتشان به خاطر نقل چنین احادیثی، از درجه اعتبار ساقط میشد.
در مطلب بالا نیز از چگونگی پاسخ یحیی بن مَعین کاملا واضح است، افراد متعددی چندین بار از وى، حال این راوى را از جهت وثاقت یا جرح جویا شدند و توقع داشتند که یحیی او را به خاطر نقل این فضیلت امیرالمؤمنین علیه السلام جرح کند.
مشخصات کتاب:
نام کتاب: تاریخ بغداد (تاریخ مدینه السلام)
نویسنده: خطیب بغدادی
محقق: بشار عواد معروف
ناشر: دارالغرب الاسلامی
پاسخ دهید