خرج کردنِ مال است که خیلی مهم است، من نمی‌دانم این پول دادن چطور است که همیشه خدای متعال در کنار جان دادن از آن استفاده می‌کند، یعنی انگار وقتی بعضی‌ها می‌خواهند پول بدهند برای‌شان مانند این است که جگرشان در حال کَنده شدن است، لذا خیلی تمرینِ خوبی است، هم اهل بیت علیهم السلام خوب می‌خرند… نیّت کنید، امشب بگویید شب عاشوراست و مثلاً فرض بفرمایید من به نیابت از حضرت زینب کبری سلام الله علیها یک بخشی از پولِ خودم را به خانواده‌‌هایی که زن سرپرست خانواده است و فرزند یتیم دارند کمک می‌کنم، نه اینکه خمس و زکات بدهم، آن‌ها که واجب است… کَنده شدن اثر دارد، خدای متعال هم می‌فرماید: «وَ مَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ»[۱] برای رضایت خدای متعال پول می‌دهند، «وَ تَثْبِیتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ» این‌ها انفاق می‌کنند تا نفسِ آن‌ها تثبیت پیدا کند، یعنی اثر دارد.
[۱] سوره مبارکه بقره، آیه ۲۶۵ (وَمَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِیتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ کَمَثَلِ جَنَّهٍ بِرَبْوَهٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُکُلَهَا ضِعْفَیْنِ فَإِن لَّمْ یُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ)
پاسخ دهید