امام حنبلی‌ها می‌گوید: «لَو قُرِئَ هَذَا الإِسنَاد عَلى مَجنونٍ لَأَفَاقَ».[۱] اگر اسامی که امام رضا (علیه السّلام) فرمود، فرمود: «حَدَّثَنِی أَبِی مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ»، او «حَدَّثَهُ عَن جَدّی جَعفَرِ بن مُحَمَّد»، او از امام باقر (علیه السّلام)، او از امام سجّاد (علیه السّلام)، او از امام حسین (علیه السّلام)، او از امیر المؤمنین (علیه السّلام)، او از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله)، بعد «قَالَ اللهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی». می‌گوید: اگر این کلمات را در گوش یک دیوانه بخوانید بهبود پیدا می‌کند. شیعه نمی‌گوید، احمد حنبل می‌گوید.
ابو حاتم رازی می‌گوید: در شام کسی بود که مدام غش می‌کرد، من این الفاظی که علیّ بن موسی الرّضا (علیه السّلام) گفت در گوش او گفتم حال او خوب شد. «یَا مَنِ اسْمُهُ دَوَاءٌ».[۲] امام رضا (علیه السّلام) در آن‌جا حدیث سلسله الذّهب را فرمود. سند را به خاطر درخواست آن‌ها سلسله الذّهب فرمود، موضوع آن توحید است.
بعد کار رسانه‌ای انجام داد. حصن حصین الهی توحید است که کسی وارد آن شود ایمن است، خارج شود بیچاره می‌شود. آن‌ها منتظر هستند که ببینند آقا صحبتی اضافه می‌کند یا نه، پرده‌ی کجاوه را انداخت، آن‌ها منتظر شدند ببینند برگردیم برویم یا نه. دوباره پرده را کنار زدند. فرمود: «بِشُرُوطِهَا»،[۳] یعنی توحید شرط دارد، «وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا». این غدیر دوم تاریخ است. البتّه یک شِبه غدیر یک وقت در کربلا اتّفاق افتاده است، این غدیر دوم است. یعنی رسماً جلوی چشم همه‌ی غیر شیعه‌ها حضرت ادّعا کرد اگر می‌خواهید به توحید راه پیدا کنید من از شروط آن هستم.
[۱]– صحیفه الإمام الرضا علیه السلام، ص ۱۳٫
[۲]– بحار الأنوار، ج ۸۷، ص ۶۲٫
[۳]– الأمالی (للصدوق)، ص ۲۳۵٫
پاسخ دهید