مهمترین چیزی که ما امید داریم دستِ ما را بگیرد و به ما ثبات قلب بدهد این است که سراغ ایّام الله برویم که مهمترین آن ایّام الله هم عاشورا است. فقط الماس میتواند الماس را بِبُرَد! شیطان هیچ طوری نمیتواند مقابل عاشورا بایستد مگر اینکه عاشورا را مقابل عاشورا قرار بدهد. اگر من انصار الحسین سلام الله علیه شدم باید ببینم اهداف امام حسین علیه السلام چه بود؟ آیا مجلس به نفع ظالمین بگیرم؟ این بهترین روش برای خاموش کردن قیام سیّدالشّهداء علیه السلام است، هیچ چیزی نمیتواند در مقابل آن بایستد. مثل اینکه ظلمستیزی را به شرارت و … تبدیل کنم، تاریخ قاجار را بخوانید که سفارت انگلیس برای بعضی از مجالس دیگ غذا میفرستاده است! ببینید که موجود است، هیچ چیزی نمیتواند کارکردِ این عظمتی که برای هیچ کس قابل درک نیست را بیندازد، ما به اینجا میآییم که دلِ ما محکم بشود، میشود به اینجا بیاییم که نستجیربالله حال کنیم! میشود اینجا بیاییم و از اهداف حضرت فاصله بگیریم! زمان قاجار علمهای دستههای عزاداری میآمدند به اصلِ ظالم تعظیم میکردند و میرفتند! شاه هم برای مجالس عزاداری شعر میگفت و آنها هم دودَمِه میدادند! همهی بدبختیها از خودِ شاه بود!
آیا در خاطر دارید که خطبهی امام حسین علیه السلام با مضمون «مَنْ رَاى سُلْطاناً جائِراً…»[۱] را خواندیم؟ حالا فرض کنید همان سلطان جائر مجلس عزاداری درست کند! یا عدّهای بیایند و بگویند که به این حرفها چکار دارید؟ فقط گریه کنید!….. بر منکر ارزش گریه بر سیّدالشّهداء علیه السلام لعنت، گریه کن اما نمیتوانی برای حضرت در خلاف جهت سیّدالشّهداء علیه السلام گریه کنی، این خیلی ظلم و بیچارگی است، یعنی شما میخواهید مهمترین جایی که درمانگاه سرطانهای روحیِ ماست را از کار بیندازید! مثل اینکه بخواهید دارو را خراب کنید… اما میخواهی آن را از کار بیندازی که دیگر کارایی نداشته باشد؟ این است که ما از اهداف سیّدالشّهداء علیه السلام فاصله بگیریم. پس اولین قدم این است که اهداف سیّدالشّهداء علیه السلام چیست؟ اینکه شما در این طرف و آن طرف میبینید که ناگهان کسی میگوید: حسین بن علی فقط فرار کرد! اینکه آن یارو که ان شاء الله خدای متعال او را ذلیل کند میگوید: بعد از عاشورا ائمهی بعدی فهمیدند که نستجیر بالله دیگر باید سر عقل بیایند و …. باور نمیکنید که یک شیعه در ایران که زمانی هم مسئولیّت داشته است این حرف را زده باشد… دیگر بعد از آن سر عقل بیایند و عاقلانه رفتار کنند، چرا میزند؟ چون میخواهد اهداف امام را مخدوش کند که شما نفهمید. این همه اهمیّت که این مجالس دارد باید در راستای هدف سیّدالشّهداء علیه السلام باشد، هرچه گرمتر بهتر! اما نه اینکه اشکِ آن مقابل ظلمستیزی باشد، نه اینکه بنشینند و دور یکدیگر جمع بشوند و در مسیر حق تفرقه ایجاد کنند، نه اینکه هدف اصلی را کمرنگ کنند، نه اینکه ذهنها را درگیر مسائلی کنند که اهمیّت ندارد، مثل اینکه حضرت در کربلا هستند و تو مردم را مشغول هشتگ «در خانهی ایتام نان ببریم» کنی!
شما ببینید همین مجالس چقدر درگیر مسائل غیرمهم میشود، چقدر حرف بیخود زده میشود، ان شاء الله که خبر ندارید، گاهی بعضی اوقات انسان بخاطر بعضی اتّفاقاتی که میافتد از شب تا صبح نمیخوابد، میخواهند این مجالس را از کارکرد بیندازند… من فعلاً قصد ندارم بگویم هدف سیّدالشّهداء علیه السلام چیست، چون خودِ این بحثِ خیلی مفصّلی است، ولی من باید بدانم که اهداف سیّدالشّهداء علیه السلام چیست، یکی از بهترین روشها برای نابود کردن قیام امام حسین علیه السلام این است که بگوییم اهداف قیام سیّدالشّهداء علیه السلام معلوم نیست! نمیگوید هدفِ سیّدالشّهداء علیه السلام بد است، میگوید هدف سیّدالشّهداء علیه السلام معلوم نیست و شما هم فعلاً گریه کنید! یا میگوید اگر صرفاً گریه کنید سیّدالشّهداء علیه السلام را کمک کردهاید!
ما منکر گریه نیستیم، گریه خیلی اهمیّت دارد، ولی اگر کسی در کربلا میگفت من فقط مینشینم و برای مظلومیّتِ تو گریه میکنم چه فایدهای داشت؟ آنجا باید سینه سپر کنی! حضرت حق بعد از این عباراتی میفرماید، میفرماید: ای پیغمبر! من برای اینکه دل تو محکم بشود قصّهی انبیاء گذشته را میخوانم، ما عرض کردیم قصّهی انبیاء گذشته علیهم السلام را در قرآن بخوانید، ماجراهای اهل بیت علیهم السلام را بخوانید…. تازه ویژگیِ آن ایّام اللهها این است که معمولاً خدای متعال پیروزیها را نشان میدهد، مثلاً دریا شکافته شد، سر فرزند بریده نشد، آتش سرد شد… اما این یوم الله یوم اللهی است که خیلی عجیب است، هرچه جلو رفتند باز هم کار ادامه پیدا کرد و هیچ کجا کار توقّف پیدا نکرد! و آن چند نفر هیچ کجا کوتاه نیامدند! شما هیچ کجا ندیدهاید که حضرت رباب سلام الله علیها کوتاه بیایند، حضرت زینب کبری سلام الله علیها کوتاه بیایند، مجلس را بدتر کردند، شرایط را بدتر کردند، ناموس خدا را… برای اولین بار در عمرِ خود بدون حجاب در شأنِ خود در بین نامحرمان قرار گرفتند، شما اصلاً اثر ضعف در ایشان نمیبینید! او کجا و حضرت آسیه سلام الله علیها کجا؟ او کجا و حضرت مریم سلام الله علیها کجا؟ بعد حضرت حق دو جملهی دیگر هم میفرماید: ای پیغمبر! «وَکُلًّا نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنْبَاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَکَ» آن قصّههایی از انبیاء علیهم السلام را برای تو میگویم که قلب تو را محکم میکند…. بعد میفرماید: «وَجَاءَکَ فِی هَذِهِ» در این قرآن آمده است، چه چیزی آمده است؟ حق! و «الْحَقُّ» هم میفرماید، یعنی مَعرفه است و حق روشن است، «وَجَاءَکَ فِی هَذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَهٌ وَذِکْرَى لِلْمُؤْمِنِینَ» و موعظه است و یادآوری برای مؤمنان است.
[۱] خطبه امام حسین علیه السلام در میان واقصه و عذیب
پاسخ دهید