بدعت خلیفه دوم در ممنوعیت نقل حدیث
نکاتی از کتاب شریف الغدیر
برگرفته از کتاب المستدرک علی الصحیحین ج ۱ ص ۱۸۳
« قرظه بن کعب» می گوید: عمر ما را به کوفه اعزام کرد و برای بدرقه کردن، ما را تا بیرون مدینه همراهی نمود؛ سپس گفت: «می دانید چرا شما را تا اینجا همراهی کردم؟» گفتم: چون از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هستیم.
گفت: «بخاطر این بود که می خواستم بگویم بر قومی وارد می شوید که اهل قرآن خواندن هستند و زمانی که شما را ببینند طلب نقل حدیث از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را می کنند؛ پس برایشان حدیث نقل نکنید [وبگذارید اهل قرآن بمانند] و من هم در ثواب این کار با شما شریک هستم».
پ ن ۱: «قرظه بن کعب» در مدت اقامت در شهر کوفه هیچ حدیثی نقل نکرد و به این کار خود افتخار می نمود!
پ ن ۲: حاکم نیشابوری و «ذهبی» سلفی برجسته این روایت را صحیح می دانند.
پاسخ دهید