«بدرالدین عینی» یکی از مدافعان سرسخت «مذهب حنفی» و محدثان مشهور اهل سنت، در برخوردی سلیقه ای یک مرتبه «واقدی» را توثیق می کند و او را «امیرالمؤمنین در حدیث» خطاب می کند تا «طحاوی» را تقویت نماید (چون هر دو حنفی اند) و به اشکالات مطرح شده توسط «بیهقی شافعی» پاسخ دهد، اما در موضع دیگری از همین کتاب برای پاسخ گویی به اشکالات شافعیان و تقویت مبانی مورد قبول خود، مجبور می شود به «واقدی» طعن زند و او را «ضعیف» بخواند.