این یک قدرِ اندکی از غربتِ حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه بود، تا اینکه یک پرده‌ی دیگری از غربتِ حضرت را بیان کنیم.

 

آن پرده‌ی دیگر این است که حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه مجبور شدند راجع به خودشان سخن بفرمایند که این موضوع خیلی برای ایشان تلخ بود.

قرآن کریم در آیه پنجم سوره مبارکه صف می‌فرماید: «وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِی وَقَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ».

 

«وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ» حضرت موسی سلام الله علیه به قومِ خود فرمودند: ای قومِ من! «لِمَ تُؤْذُونَنِی وَقَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّی رَسُولُ اللَّهِ» چرا با اینکه می‌دانید من رسول خدا هستم مرا اینقدر اذیت می‌کنید و به من ظلم می‌کنید؟ بعد خدای متعال می‌فرماید: «فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ» که وقتی دل‌های این‌ها منحرف گشت خدای متعال هم رحمتِ خود را از این‌ها دور کرد و انحرافِ این دل‌ها تثبیت شد و «وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ».

 

آیه‌ی دیگری به ما می‌گوید این اذیّت چه بوده است، شما ببینید که قرآن کریم چقدر عجیب معارف را برای ما بیان کرده است، پس کسانی که به حضرت موسی علی نبیّنا و آله و علیه السلام ایمان آورده‌اند ایشان را اذیّت می‌کنند، یعنی کسانی که ایشان را می‌شناسند ایشان را اذیّت می‌کنند.

 

در آیات ۶۹ و ۷۰ سوره مبارکه احزاب می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ آذَوْا مُوسَى فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا وَکَانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِیهًا * یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا».

 

«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا» ای مؤمنان!… خدای متعال چقدر آشکار و واضح به ما فرموده است! «لَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ آذَوْا مُوسَى» مثلِ کسانی که موسی سلام الله علیه را اذیّت کردند نباشید «مُوسَى فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا» که خدای متعال او را تبرئه کرد.

 

یعنی اذیّتِ حضرت موسی علیه السلام چه بود؟ بهتان‌هایی که به ایشان می‌زدند که خدای متعال او را از این بهتان‌ها تبرئه کرد.

 

یعنی ای کسانی که ایمان آورده‌اید! چرا راجع به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم سخن می‌گویید؟! راجع به کسی که او را می‌شناسید. همین اتّفاق راجع به حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه هم افتاد.

 

درواقع «نفاق» رخ داده بود، و این تلخیِ این نفاق است که با قلبِ ولیّ خدا چه می‌کند!