اگر می‌گویند قرآن و عترت، امروز ما هستیم و قرآن و حدیث در شیعه. دسترسی ما به معصوم قطع شده است. لذا باید سراغ کسانی بروید که حافظ نفس و صائن نفس خود هستند. ولی حالا در این فضایی که ایجاد شده است دوستان یک روایت به دست بگیرند و به مراجع ناسزا بگویند، این دقیقاً مانند این می‌ماند که یک بچّه به متخّصص طرّاحی ساختمان اشکال کند که اصلاً خبر ندارد مبانی چیست یا یک نفر برود از یک پزشک اشکال بگیرد که از مبانی خبر ندارد. بله، ممکن است آن مرجع و آن پزشک خطا کنند، ولی بالاخره آدم به متخصّص رجوع می‌کند. البتّه راه باز است، هر کسی که توان و استعداد آن را دارد می‌‌توانند سراغ این موضوع برود و متخصّص هم بشود.

پس رسول خدا ما را سراغ ثقلین یعنی قرآن و عترت فرستادند، نه قرآن و حدیث. قرآن و عترت دستور عمومی است. در همان قرآن و عترت می‌‌رفتند از معصوم سؤال می‌کردند که من این‌جا را درست فهمیدم یا نه. قرآن و حدیث تخصّصی است و همه این تخصّص را ندارد. هر کسی دارد سراغ آن می‌رود و هر کسی هم ندارد به عالم باتقوایِ باسوادِ روشن ضمیرِ شجاع رجوع می‌کند.