روز یکشنبه مورخ ۰۴ خرداد ماه ۱۳۹۹ و مصادف با روز اول ماه شوال و عید سعید فطر، «حجت الاسلام محسنی» مدیریت محترم مدرسه علمیه امام خمینی(ره) تهران در گفتگو با پرتال علوم اسلامی ثقلین به ایراد بیاناتی با موضوع «سنن الهی در معارف اسلامی» پرداختند؛ مشروح این جلسه تقدیم حضورتان می گردد.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»
الحَمدُللهِ رَبِّ العَالَمِین وَ صَلَّی الله عَلَی سَیّدِنا وَ نَبیّنَا مُحَمَّدٍ وَ أهلِ بَیتِهِ الطّاهِرین
عید سعید فطر عیدِ بازگشت به پاکیها و عیدِ بندگیِ ذاتِ باری تعالی را به خدمتِ شما تبریک و تهنیت عرض میکنم.
یکی از سننِ الهی که در زندگیِ ما بسیار تأثیرگذار هست بحثِ «معصیتِ علنی» است.
یک زمانی انسان در خلوتِ خود گناه میکند و بعد پشیمان میشود و به دنبالِ مقابلهی با خدای متعال و به دنبالِ گردنکشی در مقابلِ خدای متعال نیست. شهوتی عارض میشود، لذّتی عارض میشود و انسان دچارِ لغزش میشود، در دل هم ناراحت و پشیمان است و بعضاً توبه هم میکند، هرچند ممکن است توبه هم بشکند، اما این یک نوع گناه کردن است. اما بعضی از گناه کردنها اعلامِ گردنکشی در برابرِ خدای متعال و اعلامِ مخالفتِ علنی با خدای متعال است، خدای متعال از اینها نمیگذرد، خدای متعال از اینها کوتاه نمیآید. باید مراقب باشیم جزوِ این گروه نشویم، البته ان شاء الله کلاً جزوِ انسانهای گنهکار نباشیم، اما عقوبتِ اینها سریعتر و سختتر است.
در روایت داریم که «مُجَاهَرَهُ اَللَّهِ سُبْحَانَهُ بِالْمَعَاصِی تُعَجِّلُ اَلنِّقَمَ»[۱]، اینهایی که گناهِ علنی میکنند و ترویجِ گناه میکنند و باعثِ آسان شدنِ آسان و تسهیلِ گناهِ دیگران میشوند، نقمتها و نکبتها بصورتِ بسیار سریعی در زندگیِ اینها وارد میشود. مراقبِ این مسئله باشیم.
در روایتِ دیگری داریم: «مَنْ تَلَذَّذَ بِمَعَاصِی اَللَّهِ أَکْسَبَهُ ذُلاًّ»[۲]، کسی که از گناه کردن و گردنکشی در برابرِ خدای متعال لذّت میبرد خدای متعال یک ذلّت و نکبتی بر او عارض خواهد کرد.
انسان پاسخِ بعضی از گناهها را سریع میگیرد، مثلِ ظلمِ به کسی که هیچ فریادرسی نداشته باشد، ظلمِ به کسی که هیچ پشتیبانی نداشته باشد.
روایت داریم که «مَنْ ظَلَمَ مَنْ لاَ نَاصِرَ لَهُ إِلاَّ اَللَّهُ أَعْجَلُ عُقُوبَهً لِصَاحِبِهِ»[۳]، اینهایی که به مظلومی که هیچ یاوری بجز خدای متعال ندارند ستم میکنند، خدای متعال آنها را بسرعت عقوبت میکند.
بعضی از گناهها باعث میشود که انسان به دوستانِ اولیای الهی جسارت کند، یک طرفِ این موضوع هم خدای متعال است، «مَنْ أَهَانَ لِی وَلِیّاً فَقَدْ أَرْصَدَ لِمُحَارَبَتِی وَ أَنَا أَسْرَعُ شَیْءٍ إِلَى نُصْرَهِ أَوْلِیَائِی»[۴]، اگر کسی به یکی از دوستانِ من اهانت کند با من اعلامِ جنگ کرده است و من خیلی سریع یاران و دوستانِ خود را نصرت خواهم داد.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
[۱] غرر الحکم و درر الکلم، جلد ۱، صفحه ۷۰۷
[۲] غرر الحکم و درر الکلم، جلد ۱، صفحه ۶۴۰
[۳] الإختصاص، جلد ۱، صفحه ۲۳۴
[۴] الکافی، جلد ۲، صفحه ۳۵۱
پاسخ دهید