«ابن فارس» که ذهبی عالم شهیر اهل سنّت او را امام علّامه، محدث و لغوی می نامد، در اعتراض به ناصبی گری «ابن قتیبه» می‌نویسد:

«ابن قتیبه سخنان شنیع و ناشایستی را به امیرالمؤمنین علیه السلام نسبت می دهد و به نقل از «شعبی» می گوید:«علی داخل حفره قبرش شد، در حالی که چیزی از قرآن را حفظ نبود» و این سخن بسیار شنیعی است درباره کسی که می فرمود: «تا مرا از دست نداده اید، هر آنچه می خواهید از آیات قرآن از من بپرسید تا شما را آگاه کنم که این آیه در شب نازل شده است یا در روز؛ در کوه نازل شده است یا بر روی زمین!»».