«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏»

الحَمدُللهِ رَبِّ العَالَمِین وَ صَلَّی الله عَلَی سَیّدِنا وَ نَبیّنَا مُحَمَّدٍ وَ أهلِ بَیتِهِ الطّاهِرین

روز ضربت خوردنِ مولا حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه را تسلیت عرض می‌کنم، حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه که جانِ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم بودند، حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه که در تمامیِ لحظاتِ بعثتِ رسولِ الهی تا روزِ درگذشتِ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم در کنارِ ایشان بودند و فداییِ حضرت بودند و با تمامِ وجود مانندِ یک «عبد» نسبت به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم ابرازِ محبّت و اطاعت می‌کردند.

نکات راجع به حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه بسیار است، لکن روایتی است که از «اعمش» نقل شده است که بعضی از بزرگانی که خیلی به حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه ارادت نداشتند در روزهای پایانِ عمرِ این شخصیت به عیادتِ او می‌آیند و به «اعمش» می‌گویند که تو خیلی از علی (صلوات الله علیه) حرف زدی، بیا و این لحظاتِ پایانی توبه کن.

«اعمش» رو به آن‌ها می‌گوید: مثلاً چه گفته‌ام؟ به او می‌گویند: مثلاً می‌گویی علی گفته است «أنا قسیمُ النّار»، اعمش می‌گوید حال که این را می‌گویید بگذارید یک روایتی برای شما بگویم.

من از «ابوالمتوکل ناجی» نقل می‌کنم که او از «ابوسعید الخدری» نقل کرده است که گفت: ما نزدِ رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بودیم و ایشان فرمودند: «إِذَا کَانَ یَوْمُ اَلْقِیَامَهِ»[۱] وقتی روز قیامت شد «أَقْعُدُ أَنَا وَ عَلِیٌّ عَلَى اَلصِّرَاطِ» من و علی (علیهما السلام) بر صراط خواهیم نشست «وَ یُقَالُ لَنَا» از طرفِ ذاتِ باری تعالی به ما گفته می‌شود «أَدْخِلاَ اَلْجَنَّهَ مَنْ آمَنَ بِی وَ أَحَبَّکُمَا» هر کسی که به من (خدا) ایمان داشت و شما دو نفر را دوست داشت شما او را به بهشت وارد کنید «وَ أَدْخِلاَ اَلنَّارَ مَنْ کَفَرَ بِی وَ أَبْغَضَکُمَا» و هر کسی که نسبت به من کافر بود و نسبت به شما بغض داشت واردِ آتش کنید.

بعد «ابوسعید» می‌گفت: حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: «مَا آمَنَ بِاللَّهِ مَنْ لَمْ یُؤْمِنْ بِی، وَ لَمْ یُؤْمِنْ بِی مَنْ لَمْ یَتَوَلَّ عَلِیّاً» کسی به خدای متعال ایمان نیاورد مگر کسی که به من ایمان بیاورد، و کسی به من ایمان نخواهد آورد مگر کسی که نسبت به حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه محبّت داشته باشد، «وَ تَلاَ (أَلْقِیا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفّارٍ عَنِیدٍ)[۲]»… که این از رموزِ قرآن کریم است، در این آیه سوره مبارکه «ق» واژه‌ی «ألقِیا» مثنّی است، یعنی خطاب به دو نفر است، در حالی که اگر منظور خازنِ جهنّم باشد باید «ألقِئ»، اگر خطاب به آن «تسعه عشر» هست که نوزده نفر هستند باید «ألقوا» می‌شد، اما در این آیه «ألقِیا» آمده است، رمزِ این مثنّی بودنِ «ألقِیا» یعنی حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه که بهشت و جهنّم با دستانِ مبارکِ این دو بزرگوار تقسیم می‌شود.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

[۱] الأمالی (للطوسی)، جلد ۱، صفحه ۶۲۸ (وَ عَنْهُ ، قَالَ: أَخْبَرَنَا جَمَاعَهٌ ، عَنْ أَبِی اَلْمُفَضَّلِ ، قَالَ: حَدَّثَنَا إِبْرَاهِیمُ بْنُ حَفْصِ بْنِ عُمَرَ اَلْعَسْکَرِیُّ بِالْمِصِّیصَهِ ، قَالَ: حَدَّثَنَا عُبَیْدُ بْنُ اَلْهَیْثَمِ بْنِ عُبَیْدِ اَللَّهِ اَلْأَنْمَاطِیُّ اَلْبَغْدَادِیُّ بِحَلَبَ ، قَالَ: حَدَّثَنِی اَلْحَسَنُ بْنُ سَعِیدٍ اَلنَّخَعِیُّ اِبْنُ عَمِّ شَرِیکٍ ، قَالَ: فَبَیْنَا أَنَا عِنْدَهُ إِذْ دَخَلَ عَلَیْهِ اِبْنُ شُبْرُمَهَ وَ اِبْنُ أَبِی لَیْلَى وَ أَبُو حَنِیفَهَ ، فَسَأَلُوهُ عَنْ حَالِهِ، فَذَکَرَ ضَعْفاً شَدِیداً، وَ ذَکَرَ مَا یَتَخَوَّفُ مِنْ خَطِیئَاتِهِ، وَ أَدْرَکَتْهُ رَنَّهٌ فَبَکَى، فَأَقْبَلَ عَلَیْهِ أَبُو حَنِیفَهَ ، فَقَالَ: یَا أَبَا مُحَمَّدٍ ، اِتَّقِ اَللَّهَ، وَ اُنْظُرْ لِنَفْسِکَ، فَإِنَّکَ فِی آخِرِ یَوْمٍ مِنْ أَیَّامِ اَلدُّنْیَا، وَ أَوَّلِ یَوْمٍ مِنْ أَیَّامِ اَلْآخِرَهِ، وَ قَدْ کُنْتَ تُحَدِّثُ فِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ بِأَحَادِیثَ، لَوْ رَجَعْتَ عَنْهَا کَانَ خَیْراً لَکَ. قَالَ اَلْأَعْمَشُ : مِثْلَ مَا ذَا، یَا نُعْمَانُ قَالَ: مِثْلَ حَدِیثِ عَبَایَهَ :” أَنَا قَسِیمُ اَلنَّارِ “. قَالَ: أَ وَ لِمِثْلِی تَقُولُ یَا یَهُودِیٌّ أَقْعِدُونِی سَنِّدُونِی أَقْعِدُونِی، حَدَّثَنِی – وَ اَلَّذِی إِلَیْهِ مَصِیرِی – مُوسَى بْنُ طَرِیفٍ، وَ لَمْ أَرَ أَسَدِیّاً کَانَ خَیْراً مِنْهُ، قَالَ: سَمِعْتُ عَبَایَهَ بْنَ رِبْعِیٍّ إِمَامَ اَلْحَیِّ، قَالَ: سَمِعْتُ عَلِیّاً أَمِیرَ اَلْمُؤْمِنِینَ (عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ) یَقُولُ: أَنَا قَسِیمُ اَلنَّارِ ، أَقُولُ: هَذَا وَلِیِّی دَعِیهِ، وَ هَذَا عَدُوِّی خُذِیهِ. وَ حَدَّثَنِی أَبُو اَلْمُتَوَکِّلِ اَلنَّاجِی ، فِی إِمْرَهِ اَلْحَجَّاجِ ، وَ کَانَ یَشْتِمُ عَلِیّاً (عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ) شَتْماً مُقْذِعاً – یَعْنِی اَلْحَجَّاجَ (لَعَنَهُ اَللَّهُ) – عَنْ أَبِی سَعِیدٍ اَلْخُدْرِیِّ (رَضِیَ اَللَّهُ عَنْهُ)، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ) : إِذَا کَانَ یَوْمُ اَلْقِیَامَهِ یَأْمُرُ اَللَّهُ (عَزَّ وَ جَلَّ) فَأَقْعُدُ أَنَا وَ عَلِیٌّ عَلَى اَلصِّرَاطِ ، وَ یُقَالُ لَنَا: أَدْخِلاَ اَلْجَنَّهَ مَنْ آمَنَ بِی وَ أَحَبَّکُمَا، وَ أَدْخِلاَ اَلنَّارَ مَنْ کَفَرَ بِی وَ أَبْغَضَکُمَا. قَالَ أَبُو سَعِیدٍ : قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ) : مَا آمَنَ بِاللَّهِ مَنْ لَمْ یُؤْمِنْ بِی، وَ لَمْ یُؤْمِنْ بِی مَنْ لَمْ یَتَوَلَّ – أَوْ قَالَ: لَمْ یُحِبَّ – عَلِیّاً ، وَ تَلاَ «أَلْقِیٰا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفّٰارٍ عَنِیدٍ» . قَالَ فَجَعَلَ أَبُو حَنِیفَهَ إِزَارَهُ عَلَى رَأْسِهِ، وَ قَالَ: قُومُوا بِنَا، لاَ یَجِیئُنَا أَبُو مُحَمَّدٍ بِأَطَمَّ مِنْ هَذَا. قَالَ اَلْحَسَنُ بْنُ سَعِیدٍ : قَالَ لِی شَرِیکُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ : فَمَا أَمْسَى – یَعْنِی اَلْأَعْمَشَ – حَتَّى فَارَقَ اَلدُّنْیَا (رَحِمَهُ اَللَّهُ) .)

[۲] سوره مبارکه ق، آیه ۲۴