آن ماجرایی که امیر (سلام الله علیه) و زهرای مرضیه بودند و حضرت با آن دو نفر قهر کرد که بخاری و مسلم این را نقل کرده است. می‌گفتند: نه، اوّل این یک اختلافی بوده است و بعد هم آشتی که نیست آن‌ها در صدد لاپوشانی بودند. آقا آشتی کردند و خلیفه هم آمد به حضرت زهرا نماز میّت خواند. این یعنی چه؟ یعنی عکس العمل. آقایانی که صحیح بخاری و مسلم را روی سر خود می‌گذارند این‌جا به سراغ حرف‌های جعلی می‌روند. عبدالله بن محمّد قدّامی راوی این روایت است. ذهبی در میزان الاعتدال، جلد ۴، صفحه‌ ۱۸۰ چاپ دارالکتب العلمیه می‌گوید این از مصیبت‌های این آقا است، دروغ گفته است. یعنی سعی می‌کردند یک طوری مسئله را حل کنند. چون اتّهام، اتّهام سنگینی است. یا نسبت به همسران پیغمبر آن دو نفر مثلاً می‌گفتند: «وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِیُّ إِلى‏ بَعْضِ أَزْواجِهِ»[۱] چه چیزی است؟ گفتند: پیغمبر به این‌ها گفت بعد از من پدران شما خلیفه می‌شود. به کسی نگویید. بعد این‌ها رفتند گفتند.

 ذهبی در جلد ۲، صفحه‌ی ۴۰۶ میزان الاعتدال می‌گوید این حرف برای خالد بن اسماعیل مخزومی است. این از جعلیّات و اکاذیب او است. توجّه کردید؟ جعلیّات به چه دردی می‌خورد؟ ما می‌فهمیم یک زمانی سعی می‌کردند در جامعه این حرف را رواج دهند و یک عالم علم حدیث می‌گفت این دروغ است. یعنی طرف مقابل سعی می‌کرد ماست مالی کند.

 از این طرف شما می‌فهمید وقتی طرف حدیث را جعل می‌کند برای این‌‌که این مسئله را حل کند یعنی این‌جا نقطه‌ی ضعف او است. دست خود را همین‌جا بگذارید و فشار بدهید. بگویید آقا جواب دهید «بَضعَهُ الرَّسُول» چرا «فَهَجَرَتْهُ فَلَمْ تُکَلِّمْهُ حَتَّى تُوُفِّیَتْ»، «فَغَضِبَ غَضَبًا شَدِیدًا» این از یکی از منابع درجه‌ی یک شما، شما اگر روی همین بایستید او مجبور است بال بال بزند. جواب هم ندارد بدهد. همین جعل حدیث نشان می‌دهد که جواب ندارد که بدهد. می‌گویند شعبی گفته است که آشتی کردند در حالی که شعبی ۱۵ یا ۱۶ سال بعد از این‌که حضرت زهرا از دنیا رفته است، به دنیا آمده است. اصلاً نبوده است که ببیند. ما روایت بخاری می‌گوییم و آقایان مرسله می‌آورند. یعنی چه؟ یعنی جواب این مسئله را بلد نیستند.

این وهّابی بن عثیمین در شرحی که به صحیح مسلم نوشته است در تعلیقه‌ی خود جلد ۹ صفحه‌ی ۷۸ معاذ الله می‌بیند که نمی‌شود انکار کرد، می‌گوید عقل نداشت که انکار کرد. بابا دست خود را همین جا بگذارید. آقایان می‌گویند که اگر کسی به یکی از صحابه‌ی درجه ۶ بگوید ترسو، مثلاً بگوید ترسو بود، خسیس بود، حدّاقل باید او را شلّاق بزنید. خیلی‌ها می‌گویند او را بکشید. خوب سیّده نساء اهل الجنه قیام کرده است، بن عثیمین از هیئت کبائر العلما می‌گوید چون عقل ندارد قیام کرده است. دست روی همین بگذارید نمیتواند جواب دهد. آن جریان اعتدالی شیعه می‌گوید باید نسبت به حضرت زهرا حتماً بگویید. چرا؟ چون اهل البیت اجازه‌ی تنش‌زدایی ندادند، چون حقّانیّت را روشن می‌کند. امّا چیزی که اضافی نیست را نگویید.

[۱]– سوره‌ی تحریم، آیه ۳٫