یک قاعده‌ای است که اسکیموها هم آن را قبول دارند یعنی فقط نیاز نیست متمدّنین باشند، به آن قاعده‌ی ید می‌گویند. این‌طور نیست که این آقا تسبیح دست دارد و آن را بگیرند و همین جا آن را ضبط کنند، بگویند هر وقت سند آوردی به تو می‌دهیم. سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.

قاعده‌ی ید یعنی یک چیزی دست من است، الآن این انگشتر دست من است، می‌خواهی بگیری باید سند بیاوری که محکمه پسند باشد، این برای شما بوده یا من آن را از روی زمین پیدا کردم یا دزدیدم در غیر این صورت نمی‌توانی از دست من بگیری. پولی که در جیب من است نمی‌توانی بی‌سند از جیب من بیرون بیاوری.باغ دست حضرت بود و کارگرها در آن کار می‌کردند، اگر شما می‌خواهید غصب کنید باید سند بیاورید که بگوید این برای من است، شما تجاوز کردی، تصرّف عدوانی کردی.