چند بار من را امام حسین (سلام الله علیه) و امام زمان (علیه السّلام، و السّلام و عجّل الله فی فرجه) آوردند و سر این سفره نشاندند؟ این سفره، سفره‌ای است که حضرت به عمر سعد می‌گوید: اگر فقط با من نجنگی تو را می‌برم و شفاعت جدّم را برای تو تضمین می‌کنم. یعنی حضرت این‌قدر توان دارد، شفاعت جدّ خود را تضمین می‌کنم یعنی جرثومه‌ی فساد را بهشت می‌برند؟ نه؛ یعنی تو را یک کاری می‌کنم که بهشتی بشوی، عمر سعد را! شمر را! عبید الله بن حر جعفی را، این‌ها قاتل بودند، حالا امام حسین نمی‌تواند من را درست کند؟! خیلی فرصت عظیمی است. میلیاردها، میلیارد ثروت معنوی در این دهه‌، سیّد الشّهداء پهن کرده است و خدا نکند که ما فقط بیایم لذّت ببریم و برویم.