قرآن پژوهان از گذشته های دور، به بحث درباره ی منابع تفسیر قرآن کریم توجه کرده اند. قرآن کریم، روایات، تاریخ، عقل و دستاوردهای قطعی علوم از جمله ی این منابع اند. در این مقاله، ابتدا به برخی مفاهیم بنیادین، همچون تفسیر، منبع و منابع تفسیری، اشاره ی گذرا می کنیم. به دنبال آن، درباره ی دلایل منبع بودن قرآن کریم بحث می کنیم. این دلایل عبارتند از تصریح آیات قرآن کریم، سیره ی عقلا در محاوره و سنت و سیره ی عملی معصومان علیهم السلام که در موارد بسیاری، بر لزوم رجوع به قرآن کریم برای تفسیر آیات تأکید و در برخی موارد نیز خود آن بزرگواران بر همین اساس، آیات آن را تفسیر کرده اند. در ادله ی مقاله، گونه های مختلف منبعیت قرآن را برای تفسیر، با نمونه های متعدد تبیین می کنیم.