به «ابو عبید علی بن الحسین بن حرب بغدادی»  که یکی از محدثان و قاضیان مشهور مصر در قرن سوم و چهارم هجری قمری می‌باشد و «شمس الدین ذهبی»  از او با عناوینی همچون «علامه» ، «محدث» ، «ثبت» و«قاضی القضاه» یاد می کند، گفته شد:

«ولید بن رفاعه» مالی را وقف نموده و شرط کرده که این موقوفه صرف امور خیر شود، ولی خودش مصداق  معینی برای آن تعیین نکرده است.

ابو عبید از احوال واقف پرسید. به او گفتند: او والی مصر بود و روی منبر علـی بن ابـی‌طالـب علیه السلام را لعن می‌کرد. تا  ابوعبید این را  شنید، گفت: پس موقوفه اش  را  برای حرامزاده‌ها  مصرف کنید!

ابن حجر عسقلانی پس از نقل این ماجرا می‌گوید: این کلام ابو عبید اشاره به این حدیث نبوی صلی الله علیه و آله و سلم دارد که دشمن علی علیه السلام حلال‌زاده نیست.

مشخصات کتاب:

نام کتاب: رفع الإصر عن قضاه مصر

تألیف: ابن حجر عسقلانی

تحقیق: دکتر علی محمد عمر
ناشر: مکتبه الخانجی ـ قاهره
سال چاپ: ۱۴۱۸ هـ ق