پیش امام باقر علیه السّلام آمد، گفت یابن رسول الله این انصاری‌ها، این سعد بن عُباده مگر چه کسی بود که وقتی بیعت نکرد یک برخورد کوچک با او نکردند؟ چرا خانه‌ی مادر شما را آتش زدند؟ حضرت فرمود: آن کسانی که اهل کار بودند، حمزه و جعفر سلام الله علیهما شهید شده بودند. آن کسانی که از کل بنی هاشم هزاران نفری باقی مانده بودند حضرت اسم دو نفر را گفت. این یعنی چه؟ این یعنی این‌که عوام نمی‌توانند کاری انجام بدهد، ما باید به اندازه‌ی خودمان از تأثیرگذاران باشیم، حوزه‌ی نفوذ داشته باشیم. هر نفر سالی یک نفر را به دستگاه امام حسین علیه السّلام اضافه کند شما ببینید چه اتّفاقی می‌افتد. هر پنج نفر سالی یک نفر. نمی‌شود گفت که این کار شدنی نیست. حضرت فرمود: عقیل و عباس بودند، این‌ها نتوانستند جای حمزه و جعفر را بگیرند. خواص مهم هستند.

اگر امروز یک جوان بتواند نماینده‌ی مجلس شود، با خودش عهد کند، از قبل با خود عهد نکند که سالی چند ده میلیارد باید بخورد بر او واجب است که این کار را انجام بدهد. فساد اداری که در کشور است قابل پنهان‌کاری نیست. آدم خوب هم کم نیست ولی باید دست به دست داد. ما تا چند اشکال می‌بینیم، چند دست‌اندازی می‌بینیم، سرعت‌گیر می‌بینیم، تهدید می‌بینیم کنار می‌کشیم.