سر این سفره کسی بنشیند و کم بهره ببرد خیلی فاجعه است، آن‌ها که در کربلا آمدند بعضی از آن‌ها یک ربع فرصت نداشتند، یعنی دیدند همه شهید شدند، سیّد الشّهداء دائم خطبه می‌خواند، دائم سخنرانی می‌کرد، کمتر از سی نفر از آن‌ها برگشتند و توبه کردند، یعنی دیگر آن روز اصل قیام امام حسین (سلام الله علیه) معلوم شده بود برای چیست. کوتاه هم که قرار نبود بیاید که نیامد. از مذاکره، از صلح، از آتش‌بس و بیعت هم که خبری نبود، چرا حضرت این جنگ را این‌قدر طول داد؟ چون از ثانیه‌های آن فرصت استفاده کرد که بعضی‌ها را جذب کند، کمتر از سی نفر را جذب کرد. سخنرانی می‌کرد دشنام می‌دادند، ولی حرف خود را می‌زد، چند نفر از آن طرف به این طرف آمدند که فرصت نکردند دو رکعت نماز درست بخوانند، سنی بودند، ولی آمدند و شهید شدند.