«نصیرالدین حنبلی» از فقهای حنبلی مذهب قرن ۶ و ۷ هـ ق که  ذهبی او را  از کبار فقها بر می شمارد، در کتاب فقهی اش با نام «المستوعب» ذیل بیان  احکام و مناسک حج، در  بابی با عنوان «باب زیاره قبر الرسول صلی الله علیه و آله و سلم» به پیامبر استغاثه می نماید و چنین می گوید: «ای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم! من به وسیله تو از خداوند می خواهم که گناهانم را ببخشد؛ خدایا ! به حق پیامبرت گناهانم را ببخش».

اما محقق سلفی کتاب، با وجود اینکه از همین نسخه خطی کتابخانه ظاهریه (تصویر سمت چپ) استفاده  نموده، ولی عبارت «اللّهمّ… إنّی قد أتیتُ نَبیَّک تائباً مستغفراً» را به «اللّهمّ… إنّی قد أتیتُکَ تائباً مستغفراً» تحریف نموده است تا رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مورد خطاب قرار نگیرد.