عرض کردیم که تواصی به حق کنید ولی اصرار نکنید؟ چون شما دستِ پیروز هستید، هدایت هم کارِ خداست، ما می‌گوییم و می‌رویم، دل اگر دل باشد حضرت حق او را هدایت می‌کند، آیا در خاطر دارید؟ عرض کردیم که اصرار نکنید، بگویید و بروید. این آیات هم در همان فضاست، ابتدا می‌فرماید: ای پیغمبر! من این‌ها را برای تو می‌گویم تا دلِ تو محکم شود، موعظه است و… بعد آیا ۱۲۱ می‌فرماید: «وَقُل لِّلَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ»[۱] به آن کسانی که به این حرف‌ها ایمان ندارند، بگو «اعْمَلُوا عَلَى مَکَانَتِکُمْ» هر کاری دوست دارید انجام بدهید «إِنَّا عَامِلُونَ» ما این کاری که در حال انجام آن هستیم را انجام می‌دهیم.
اگر شما همه‌ی رسانه‌های داخلی و خارجی و صدا و سیما را بسیج کنید و فحش بدهید ما به فضل الهی از این مجالس از حق مداری و از عدالت‌خواهی ان شاء الله دست برنمی‌داریم، انسان باید کمی هم جَنَم داشته باشد، حالا اگر کسی هم چیزی گفت که گفت! بعد هم می‌فرماید:… حالا چه می‌کنیم؟ شما هر چه می‌خواهید بگویید بگویید، ما کارِ خود را انجام می‌دهیم، آیا بعد از آن باید اصرار کنیم؟ نخیر! آیا در خاطر دارید حضرت سیّدالشّهداء علیه السلام چه فرمودند؟… فدای سیّدالشّهداء علیه السلام بشوم که انگار در مسیر کربلا قرآن تفسیر کرده است، حضرت فرمودند: «مَن قَبِلَنی بِقَبُولِ الحَقِّ فَاللّه أولی بِالحَقِّ و َمَن رَدّ عَلَیِّ هذا أَصبِرُ»[۲] صبر می‌کنم، منتظر می‌شوم تا حکم خدای متعال برسد. حضرت حق هم اینجا به ما همان را می‌فرمایند، یعنی قرآن ناطق در حال تفسیر قرآن صامت بوده است… شما هرچه می‌خواهید بگویید بگویید، اگر هم نمی‌خواهید بپذیرید نپذیرید، «إِنَّا عَامِلُونَ» ان شاء الله ما پای این دستگاه ایستاده‌ایم، «وَانتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ»[۳]، صبر کنید و ما هم صبر می‌کنیم، «أَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ»[۴]، بزودی پرده کنار می‌رود و معلوم می‌شود که حق با کیست!
پس برای قدم اول چکار کنیم که در راه حق ثبات قدم پیدا کنیم؟ اینکه برویم قصّه‌های مهم… قصّه که می‌گویم منظور افسانه نیست، وقایع مهمّی که اولیاء خدا داشته‌اند و ابتلا کشیده‌اند را ببینید، کربلا را ببینید، گلزار شهدا بروید، زندگی‌نامه‌ی شهدا بخوانید… آیا شهید حججی تمرین کرده بود که چطور با داعشیان رفتار کند؟ یا نه؟ این کسی که حق را پیدا کرده است که نمی‌دانسته دوربین را از کدام زاویه می‌گیرند، بلکه اینطور تلألو کرد و دلِ ما را برد! آن دختربچّه‌هایی را که اسیر گرفتند…. شما ببینید در مسیر این‌ها کجا در شام و کوفه اظهار عجز کرده‌اند؟ خدا می‌داند خواندن زندگی‌نامه‌ی شهدا… آقای بهجت این را می‌فرمود که «عِنْدَ ذِکْرِ الصّالِحینَ تَنْزِلُ الرَّحْمَهُ» رحمت نازل می‌شود، برای اینکه ما ببینیم این‌هایی که اتّفاق افتاده است، انسان‌هایی که هم‌محله‌ایِ ما بوده‌اند و این حرف‌ها را باور کردند هنوز پای کار هستند؛ با شهدا ارتباط پیدا کنیم، با یک شهید رفیق بشویم، به آن شهید توسّل کنیم، گاهی که به یک شهری برای سفر می‌روید ان شاء الله به شما خوش بگذرد… مثلاً اگر به ساری رفتید، ان شاء الله خدای متعال شما را به شمال کشور مشرّف کند با عافیت و سلامتی و صحّت و عبادت در آنجا خوش بگذرانید، یک سَری هم به گلزار شهدای آنجا بزنید و به قبر شهید علمدار بروید و با ایشان معامله کنید! هر شهری برای خود پرچمدار دارد، این‌ها مرد بودند، این حرف‌هایی را که ما می‌زنیم را قبل از ما باور کردند و عمل کردند و پریده‌اند…
[۱] سوره مبارکه هود، آیه ۱۲۱ (وَقُل لِّلَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَکَانَتِکُمْ إِنَّا عَامِلُونَ)
[۲] مقتل خوارزمی، جلد ۱، صفحه ۱۸۸، نامه امام حسین علیه السلام به محمد حنفیه، «و انی لَم أَخرُج أَشِراً وَ لابَطراً وَ لامُفسِداً وَ لاظالِماً و اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الإصلاحِ فِی امّه جدّی أُرِیدُ أَن آمُر بِالمَعرُوفِ وَ أَنهی عَنِ المُنکَرِ وَ أَسیرَ بِسیرَهِ جَدّی وَ أبی علی بن ابیطالب فمَن قَبِلَنی بِقَبُولِ الحَقِّ فَاللّه أولی بِالحَقِّ و َمَن رَدّ عَلَیِّ هذا أَصبِرُ حَتّی یقضِیَ اللّهُ بینی و بین القَومِ وَ هُوَ خَیرُالحاکِمِینَ وَ هذِهِ وَصِیَّتی اِلَیکَ یا أَخی! وَ ما تَوفِیقی اِلّا بِاللّه عَلَیهِ توکلت وَ اِلیهِ أُنِیب»
[۳] سوره مبارکه هود، آیه ۱۲۲
[۴] سوره مبارکه هود، آیه ۸۱ (قَالُوا یَا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّکَ لَنْ یَصِلُوا إِلَیْکَ ۖ فَأَسْرِ بِأَهْلِکَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّیْلِ وَلَا یَلْتَفِتْ مِنْکُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَکَ ۖ إِنَّهُ مُصِیبُهَا مَا أَصَابَهُمْ ۚ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ ۚ أَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ)
پاسخ دهید