در «صحیح بخاری» آمده است: عمر، أبی بن کعب صحابی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را به امامت مسجد مدینه برگزید تا مردم در شب های رمضان، این نماز مستحب را به فرادی نخوانند. سپس شبی «عمر» به مسجد رفت و دید مردم به امام جماعت «أبی بن کعب» نماز تراویح می خوانند و «عمر» با مشاهده  این صحنه گفت: چه بدعت نیکویی!

«سیوطی» عالم  بزرگ اهل سنت  پس از ذکر خبر فوق می گوید: از آنجا که «عمر»  این عمل  را بدعت  نامید، این خبر صراحت دارد که  نماز تراویح در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم وجود نداشته است!