«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏»

الحَمدُللهِ رَبِّ العَالَمِین وَ صَلَّی الله عَلَی سَیّدِنا وَ نَبیّنَا مُحَمَّدٍ وَ أهلِ بَیتِهِ الطّاهِرین

یکی از مسائلی که باعثِ از دست رفتنِ رزق و روزی می‌شود «عدمِ صداقت» است، به این معنا که انسان بعضی اوقات مورد توجّهِ ویژه‌ی الهی قرار گرفته است اما اظهارِ بی‌پولی می‌کند، اظهارِ بدبختی می‌کند، نِق می‌زند، اظهار می‌کند که چیزی ندارم، و خلاف واقع هم باشد؛ این موضوع موجبِ فقر و تهی‌دستی می‌شود.

نقل شده است که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: «مَنْ تَفَاقَرَ اِفْتَقَرَ»[۱]، اگر کسی اظهارِ فقر کند و بیان کند بدبخت هستم و بیچاره هستم و چیزی ندارم ناچاراً گرفتارِ فقر و بدبختی می‌شود، پس مراقب باشیم.

طبقِ نقلی که از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم شده است یکی دیگر از مسائلی که باعثِ از بین رفتنِ برکتِ رزق و روزی از دستِ انسان‌ها می‌شود این است که حقِ دیگران را حبس کنید، یعنی وقتی یک کارفرمایی می‌تواند حقوقِ کارگرهای خود را به موقع بدهد و این کار را نکند و به تأخیر بیندازد برکت از زندگیِ این کارفرما می‌رود، اگر مسئولِ اداره‌ای می‌تواند به کارمندهای خود به موقع حقوق بدهد و حقوق را به تأخیر بیندازد، اگر یک کسی از کسی قرض گرفته است و دارد که بدهد و به تأخیر می‌اندازد، همه‌ی این‌ها باعثِ از بین رفتنِ برکت می‌شود.

بعضاً می‌بینیم بعضی‌ها حسابِ بانکیِ خودشان را تخلیه می‌کنند که قسطِ وامِ آن‌ها برداشت نشود، فکر می‌کنند در حالِ زرنگی کردن هستند، در حالی که همین موجبِ سلبِ برکت از زندگیِ آن‌ها و رزق و روزی از آن‌ها می‌شود.

روایتِ آن را به خدمتِ شما بیان کنم: «مَنْ حَبَسَ عَنْ أخِیهِ الْمُسْلِمِ شَیْئاً مِنْ حَقِّهِ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ بَرَکَهَ الرِّزْقِ إِلَّا أنْ یَتُوبَ»[۲]، یعنی اگر کسی یک جزئی از حقِ برادرِ مسلمانِ خود را حبس کند و به او ندهد خدای متعال برکتِ رزق را بر او حرام خواهد کرد، مگر اینکه توبه کند، توبه هم به جبران است.

پس دقت کنیم که خدای نکرده حقِ دیگران را که می‌توانیم اداء کنیم محبوس نکنیم که موجبِ از بین رفتنِ برکتِ رزق و روزی از زندگیِ ما می‌شود.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

[۱] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام، جلد ۷۳، صفحه ۳۱۶

[۲] من لا یحضره الفقیه، جلد ۴، صفحه ۳