این‌که می‌گویم ائمّه‌ی ما ویژه هستند یعنی چه. «أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ»[۱] این‌ها این‌طور خرابکاری می‌کردند، ائمّه برای این‌که اسلام را زنده نگه بدارند، باید روی اهل بیت کار می‌کردند. یعنی اهل بیت برای مردم اهمّیّت پیدا می‌کرد. در آن جامعه‌ی آن روز وقتی می‌گفتند: اهل بیت همین نزدیکان پیغمبر بود؛ لذا اگر حکومت می‌خواست یکی از این امامزاده‌ها را بکشد، از نگاه مردم چه کسی را کشته بود؟ اهل بیت را کشته بود. حالا اگر جعفر کذّاب باشد، اگر نفس زکیّه باشد، اگر عیسی بن زید باشد که امام صادق علیه السّلام را کتک زد؛ همین‌ها را هم اگر بخواهند بکشند از نگاه مردم اهل بیت کشته شدند. امام می‌خواهد مردم به در خانه‌ی اهل بیت بیایند. فرصت هم نیست خیلی جدا بکند. حالا مردم هنوز اصل اهل بیت را تحویل نمی‌گیرند بگویی این یکی از اهل بیت خوب است و این یکی خوب نیست منجر به درگیر بشود. چطور امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود از ترس این‌که مردم مرتد نشوند، نسبت به ماجرای سقیفه بعداً آمدند به حکومت کمک هم کردند؛ چون مردم مرتد نشوند. ما به درگیری می‌رسیدیم، تازه مسلمان‌ها از اسلام برمی‌گشتند. هر کدام از این‌ها که با حکومت درگیر می‌شوند، امام معصوم -در عصر هر امامی که هستند- به نفع ایشان -اگر کشته بشوند- با حکومت موضع می‌گیرد. هر کدام از این‌ها در خانه‌ی ائمّه می‌آمدند، ابراز فقر می‌کردند همین دشمنان، اهل بیت کمک می‌کردند. یکی از این‌ها که موجب قتل امام کاظم علیه السّلام شد، آمد پیش امام کاظم علیه السّلام هفتصد سکّه گرفت؛ بعد هم حضرت گفت: می‌خواهد برود من را لو بدهد، حکومت من را بکشد. گفتند: یابن رسول الله پس چرا این‌قدر پول دادی؟ فرمود: ما باید وظیفه‌ی خود را انجام بدهیم. ما کار خود را می‌کنیم، آن که باید ببیند می‌بیند. ما طبق دستور وظیفه‌ی خود را انجام می‌دهیم.
[۱]– سوره‌ی انعام، آیه ۱۲۴٫
پاسخ دهید